Vorige keer stonden de verse sardines in promotie in onze gebruikelijke supermarkt en kocht ik 700 gr, nog niet schoongemaakt uiteraard.
Eens thuis zocht ik in ons momenteel toepasselijk () kookboek ‘De geheimen van La Cucina Povera’ en vond een receptje waar je je handen aan vol hebt maar het plezier achteraf is des te groter. Eén van de eigenschappen van deze ‘arme’ keuken is dat er zoveel als mogelijk gewerkt wordt met seizoensproducten, bij voorkeur uit de eigen streek maar dat er dikwijls wel tijd moet worden ingestopt, time is money geldt hier namelijk (nog) niet.
Tijd had ik, sardientjes ook, zin om ze op te eten nog meer, dus begon ik aan het volgende :
– verse sardientjes
– bloem
– olijfolie
– 500 gr rode ui
– 60 gr fijne suiker
– 60 gr amandelschilfers
– 60 gr rozijntjes
– 60 ml witte wijnazijn
Mijn eerste werk was het schoonmaken van de visjes, beseffend dat Natascha een absolute hekel heeft aan graten en dat je dan met sardines niet zo goed zit, dus deed ik extra mijn best om ze graatvrij te krijgen. Eerst met een scherp mesje de kop er af, dan de buikholte opensnijden, dan openplooien en onder kraan ingewanden wegspoelen, dat voorzichtig afdeppen en uiteindelijk het meest delicate, de ruggengraat voorzichtig lostrekken.
Ik snapte alsmaar beter wat bedoeld werd met ‘een beetje een bewerkelijk gerechtje’, in mijn 700 gram zat toch wel een visje of 40.
Daarna mag je ze rijkelijk bestrooien met peper en zout en bestuiven met bloem en kort goudbruin afbakken in hete olie.
Daarna de uien in fijne ringetjes fruiten op lagere temperatuur, tegen het einde de suiker, amandelen en rozijnen er door roeren tot alle suiker is opgelost. Azijn toevoegen en nog één minuut doorroeren.
Elk sardientje één voor één mooi op een schaal schikken, ajuinmengsel er over doen en dan…één dag in de koelkast laten staan, pas vierentwintig uur later serveren met veel vers gemalen peper, geloof mij, het werk en het wachten waard, je hebt gedurende twee dagen een echte authentieke Italiaanse antipasta voor geen geld!
(Nicolas)