Wonen in een klein Italiaans dorpje

Dat moet wel saai zijn zeker, in zo’n klein dorpje wonen waar noooooooooooooooooooooooooooit eens iets gebeurt?

Dat dachten wij natuurlijk ook, amper 180 inwoners, wat zou daar nu kunnen mee misgaan?

Wel, er is vooreerst natuurlijk de dorpsvete die al vele decennia aanhoudt en waardoor de ene helft nauwelijks met de andere helft spreekt, het ‘hoogte’punt werd dit jaar bereikt met de burgemeesterverkiezingen.

Vooraf waren er schriftelijke bedreiging in echte maffiastijl waarbij mensen onder druk gezet werden dat mochten ze overwegen om op de ‘verkeerde’ kandidaat te stemmen hun auto of huis wel eens in brand zou kunnen vliegen, na de verkiezingen legde de nieuwe burgemeester dan ook strafklacht neer tegen de oude burgemeester en gebeurden er op diverse adressen om 6 uur in de ochtend invallen door de carabinieri, mede op zoek naar bewijzen van corruptie.

Later nog schreef de nieuwe burgemeester zelfs de Paus aan om aan te klagen dat de lokale priester oproerende taal zou gebruiken middels politiek gekleurde preken, je kan het inderdaad zo gek niet bedenken.

Ook onze Pro Loco (die de befaamde raviolifeesten organiseert) kreeg na een anonieme klacht de fiscale inspectie over de vloer, alle facturen, boekhouding en voorraden werden gecontroleerd.

Daarnaast hadden we ooit iemand aan de deur die ons allerlei ‘werkmannen’ kwam aanbieden om op onze lavendelvelden te werken en waarvan we later konden lezen dat hij aangehouden was wegens mensensmokkel, gelukkig gingen wij niet op zijn aanbod in en zwoegde ikzelf tussen onze plantjes.

Ook hadden we in ons dorp onze eigen weedkweker die tussen zijn landbouwactiviteiten en moestuin ook meerdere plantjes weelderig deed groeien die iets minder koosjer waren…

En nu hebben we een dorpsgenoot die aangehouden werd wegens mensenhandel en het organiseren van reizen naar Italië met als extra animatie een inbegrepen huwelijk, louter en alleen met het oog op het bekomen van verblijfsvergunningen, de dames in kwestie kregen steeds een andere naam en identiteit en de heren een Italiaanse verblijfsvergunning op basis van huwelijk.

Daarnaast zijn er dan natuurlijk nog de gewone roddels over overspel, burenruzies, echtscheidingen, onnodige gemeentelijke uitgaven met subsidies, zogenaamde hangjongeren, jagers die ook buiten het jachtseizoen schieten, truffelzoekers die elkaar boycotten, …….. en je begrijpt, we vervelen ons hier geen moment! 🙂

 


 

Op zoek naar een unieke plek voor je vakantie in Italië, dan ben je bij Agriturismo Verdita aan het juiste adres.  De strategische ligging midden in de natuur, op de grens van Piemonte en Ligurië maakt het de ideale basis om beide regio’s te verkennen en rustzoekers komen op onze compleet vernieuwde lavendelboerderij met panoramische tuin, jacuzzi en buitenkeuken helemaal aan hun trekken.

1 gedachte over “Wonen in een klein Italiaans dorpje”

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven