Eindelijk is het gelukt, tussen alle werken door hebben we Genua nog eens echt bezocht. Het laatste jaar stond richting Genova rijden immers enkel gelijk aan een Ikea-bezoek, nu mochten we het centrum in, gelukkig.
Behoorlijk druk binnenrijden, beetje gesukkeld om het goede deel te vinden –we wilden namelijk eerst shoppen-, dan wat op de dool voor een parking maar uiteindelijk een perfect plekje gevonden, zeer kort bij de hoofdwinkelstraat.
Opmerkelijk is dat er zich midden deze winkelstraat een overdekte eetmarkt bevindt waar alle locals het meest heerlijke voedsel komen inslaan, heel leuk.
Gekende ketens als H&M, Zara en andere Benettons zijn gehuisvest in mooie gebouwen, dikwijls achter oude façades. Het geheel straalt een beetje een Parijse grandeur uit.
Na het shoppen moest uiteraard onze buik gevuld worden en gingen we naar een ongelooflijk authentiek eethuisje, ‘Da Maria’, een gedetailleerd verslag volgt later wel, echt de moeite.
Als siësta staarden we naar de vele ronduit indrukwekkende palazzo’s in de Strada Nuova. Je moet de gebouwen waar dikwijls banken in gevestigd zijn durven binnengaan en echt de inkomhallen bewonderen.
Tevens keken we naar een brede waaier van personages. Genova is niet voor niets een grote havenstad, bezochten de volledig vernieuwde ‘oude’ haven (die nu dus een ‘moderne’ haven is,) en wilden onze tocht eindigen met de oude binnenstad, de grootse van Europa. Kleine steegjes, allerlei winkeltjes, voedingswaren –Natascha at een, zoals steeds in Italië, heerlijk ijsje- zowel als kledij als typische producten, een gezellige drukte en tussen al dat volk plots een kreet van herkenning, Robby!
Als het toeval kuren krijgt kun je er maar beter in meegaan, we kennen één iemand in een stad als Genova en middenin een wirwar van straatjes en mensen komen we die dan nog tegen ook!
Afspraak bij hem thuis voor een obligate koffiepauze. Wij gingen om gebak en zaten dus plots op een idyllisch plekje in een grootstad, vele verdiepingen hoog, dan nog een draaitrap en aan zijn studio nog een buitentrap waardoor je op het dak zelf komt waar hij een supergezellig terrasje had gemaakt, met tuinstoelen, lavendelplanten én een barbecue samen met 360° skyline van de stad, super!
Op weg terug naar de auto de typische ‘Focaccia Genovese’ gekocht, nog een extra shopbuurt gevonden en na een rit van anderhalf uur stonden we terug op onze ‘boerderij’.
We hadden alle twee hetzelfde beetje rare gevoel, we waren enerzijds vergeten hoe druk en vermoeiend een stad wel kon zijn, anderzijds genoten we ook van diezelfde soms gezellige drukte, vermoedelijk ook omdat we wisten dat thuis de groene rust van Merana op ons wachtte.
(Nicolas)