Merana staat bekend als het dorp van de ravioli en elk jaar tijdens het 2e en 3e weekend van juni is er de “Sagra del Raviolo casalingo” waar ongeveer 800 kg ravioli wordt geserveerd aan mensen die uit de hele regio komen om ze te proeven.
Maar waar komen al deze ravioli vandaan? Wie maakt ze?
Nadat ik hierheen was verhuisd, kwam ik er al snel achter dat in de maanden voorafgaand aan de festiviteiten ongeveer 20 tot 30 mensen 3 avonden per week samenkomen om de ravioli te bereiden die vervolgens ingevroren worden.
Dit klonk als een leuke ervaring, dus ik besloot dat ik hier ook aan mee zou helpen.
Toen ik aankwam was het duidelijk dat ik verreweg de jongste vrijwilliger was, de oudste was een 95-jarige vrouw, die me vertelde dat ze hiermee begon op haar 84ste. Iedereen was hard aan het werk in een tempo waarvan ik alleen maar kon dromen. Hypergeconcentreerd, met af en toe een woordje in plat, onverstaanbaar Piemontees dialect.
Ik verwachtte tijdens een ontspannen avond nieuwe vrienden te leren kennen terwijl ik alle kneepjes van het ravioli maken leerde, in plaats daarvan voelde het meer alsof ik aan een lopende band van een fabriek stond. De anderen hadden blijkbaar een andere ervaring, want ze vertelden me dat dit voor hen de avonden waren waar ze naar uitkeken, het was alsof ze gingen dansen toen ze jong waren.
Na een paar jaar en veel rugpijn besloot ik enkel nog te helpen tijdens de sagra zelf en het ravioli maken aan de anderen over te laten. Dus nu maak ik deel uit van de afruimploeg. Op sommige avonden komen er ruim 800 mensen eten, dus werk is er meer dan genoeg, maar tegelijk is het heerlijk om iedereen te zien genieten, dansen en natuurlijk … als vrijwilliger mag ik ook van de overheerlijke ravioli smullen. (de tagliatelle met paddenstoelen is trouwens ook een aanrader!)
