Deze week vond de eerste kookworkshop plaats in de buitenkeuken van agriturismo Verdita, en aan de enthousiaste reacties van zowel onze gasten als onze lokale keukenheldinnen te zien, zal het zeker niet de laatste zijn.
Eigenlijk hadden we niets gepland deze week, maar gasten vroegen ons naar de mogelijkheid om ergens een kookles te volgen en gezien we nog maar net heerlijk geluncht hadden bij Lucia, gingen onze gedachten onmiddellijk naar haar uit toen het idee geopperd werd om hier ter plaatse iets te organiseren.
Lucia en haar vriendin Bruna, twee echte Italiaanse mama’s, die het kookvirus serieus te pakken hebben, reageerden meteen enthousiast en gingen direct aan het plannen. Bruna en Lucia zijn niet zomaar de eerste de beste, zij hebben samen met een paar andere locals een eigen bedrijfje “Tradizioni e Sapori” dat traiteursservice biedt en lokale gerechten klaarmaakt. Hun handgemaakte ravioli kun je o.a. kopen in het winkeltje van Merana.
Toen we de andere gasten vroegen of ze wilden deelnemen aan de kookworkshop schreef iedereen zich gretig in, en zo stonden we eergisteren klaar om onze handen uit de mouwen te steken tijdens de allereerste Verdita-kookworkshop.
Eerst maakten we de “wereldberoemde” (of toch op zijn minst in Merana beroemde) focaccini fritti, heerlijke kleine focacciabroodjes met verschillende dipsausjes, je kunt er van blijven eten. Erna kwamen de gnocci al pesto aan de beurt. We leerden onder andere dat het erg belangrijk is om de worstjes deeg (die erna in blokjes versneden worden) zo gelijk mogelijk te rollen. Italiaanse mama’s houden van mooi gelijke gnocchi. En dan kwamen de fritole aan de beurt, een soort Italiaanse smoutebol naar het geheime recept van de eigenares van het vroegere restaurant van Merana. We werden in zeer duidelijke bewoordingen verwittigd dat we dit recept niet mogen verspreiden.
Uiteraard was er daarna geen gebrek aan eten, nadat we alles verorberd hadden bleven nog minstens 6 porties gnocchi over, en met de focaccini konden we nog een heel leger voeden… Ook dat is Italiaans op zijn best natuurlijk, er is altijd eten genoeg om onverwachte mondjes te vullen … of om er de volgende dagen nog van te genieten.
(Natascha)