Ik weet nog dat ik enige tijd terug lyrisch deed over het gemak waarmee we aan onze Italiaanse nummerplaat zouden raken en hoe goedkoop we er van af zouden komen.
De werkelijkheid heeft ons ondertussen ingehaald : vele telefoontjes later, vele ritten naar Alessandria (1 uur rijden) later en een bijkomende rekening van ongeveer 500 euro verder (invoerrechten en inverkeerstellingstaks in Italië) zijn we nu dan toch wel de trotse eigenaars van een Italiaanse plaat én een Italiaanse libretto (soort technisch boekje) én een Italiaans eigendomsbewijs én een Italiaanse verzekering.
Staat onze car niet beeldig met de nieuwe kleurtjes, dat wit en rood pasten toch niet zo goed?
(Nicolas)