Onze hond is helemaal door het dolle heen, er is voor het eerst een vriendje voor haar op bezoek en wat voor één : Elmo, een prachtige en stoere Dalmatiër (ook een bruine!) van amper negen maanden die bijna dubbel zo groot is als Indy en meer dan 30 kilo weegt.
Het was liefde op het eerste zicht en ze spelen schitterend samen, de beide baasjeskoppels staan dan ook regelmatig trots foto’s te nemen.
Het ochtendritueel is nu als volgt, wij staan op rond 7uur en daar waar Indy normaal gesproken nog languit op haar kussen blijft liggen, licht mompelend zelfs, springt ze nu gezwind op, negeert ons volkomen en kan niet snel genoeg buiten zijn.
Daar gaat ze dan strategisch op een ander kussen liggen met zicht op de glazen deur waarachter Elmo wacht en zo kijken ze elkaar aan tot zijn baasjes hem ook buiten laten.
Bij hen is het immers zo dat hun hond reeds vanaf 6u30 aan de deur zacht zit te piepen tot zijn vriendinnetje er aan komt.
Van uitslapen is er dus voorlopig geen sprake, ook de honden zijn ’s avonds volledig uitgeteld.
(Nicolas)