Gisteren gingen we naar een huis (ronduit verbluffend trouwens) kijken midden in het Unesco wijngebied, echt in de gouden driehoek van Piemonte (tussen Alba, Asti en Acqui Terme), en zoals Natascha enkele dagen geleden al aangaf van ‘onze’ heuvel, ook daar in wijnland waren de herfstkleuren adembenemend.
Het blijft een geweldige ervaring om na meer dan zes jaar Italië nog elke dag het gevoel te hebben alsof je op vakantie bent en steeds weer nieuwe plekken en uitzichten te ontdekken die de rondrit meer dan de moeite waard maakten.
Wijngaarden afgewisseld met hazelnootplantages en bossen in alle variaties van groen tot rood die je je maar kan bedenken, op de achtergrond schilderachtige dorpjes op de heuvel met net op het meest fotogenieke punt een kerk- of uitkijktoren en op de verdere achtergrond de besneeuwde Alpen, je moet het zelf zien om te beseffen hoe mooi de natuur hier kan zijn.
Als je dan een culinaire tussenstop kan maken in een restaurant aan de voet van een kasteel en kan smullen van Bagna Cauda en een mix van allerlei lokale charcuterie met kastanjes in de honing en lekkere Barbera als wijntje besef je eens te meer welk voorrecht het is om hier te ‘mogen’ wonen.
Mocht iemand trouwens een vriend of familielid een origineel eindejaarsgeschenk willen doen, in het prachtige kasteel van Costigliole d’Asti organiseren ze kookcursussen voor buitenlanders, ik zag enkele desserts die ze aan het maken waren en het leek toch wel de moeite te lonen.
(Nicolas)