We stellen ons soms de vraag: “Hoeveel geluk kan een mens aan?”
Komt er geen moment waarop we zoveel geluk hebben gehad dat we enkel nog zullen leven in de schrik dat dit geluk ooit wel moet keren, dat het opraakt, dat het misschien plots gedaan zal zijn, …?
Of mogen we daar niet aan denken en gewoon blij zijn met alle goeds wat we onze weg tegenkomen, wetende dat we het niet enkel in de schoot geworpen krijgen, maar er veel inspanningen voor leveren en zo het geluk toch zelf ook een handje helpen?
Ach, da’s natuurlijk allemaal theorie. En nu reality !
We zijn net terug van een Italië-werkvakantie en onze verhuis nadert met rasse schreden (eind juni). Het weer was super, we hebben heerlijk in de tuin gewerkt en ondertussen kwamen allerlei mannen ons informeren over zonne-energie, daken herstellen (met de mededeling dat er toch wel echt een nieuw dak opmoet), opmetingen maken, reclame maken voor tractoren (jaja, wij zien er tegenwoordig uit alsof het de moeite is ons te bezoeken met folders van tractoren – hmmm, ik zal daar maar niet te veel achter zoeken).
Het beste nieuws van al moet nog komen: ik heb een nieuwe “job”. In onze buurt is er een biokruiden-coöperatieve waarvan wij hopen binnen enige tijd deel van uit te kunnen maken. Nu verkopen zij al producten aan Taiwan, Duitsland, Japan, … Maar nog niet in België. Ik heb voorgesteld om hier in België dus eens te kijken of er interesse is en ben nu dus zelfstandig vertegenwoordigster, fun hé.
Oké, geld brengt het pas op wanneer ik ook echt een afzetmarkt vind, maar ondertussen heb ik een hele doos gratis biothee, badkruiden, etherische olie, kruidenlikeurs, … .
ons huis in februari (het agriturismo-gedeelte)
“onze” zonsopgang
één van de uitzichten vanop ons terrein (let op de helderblauwe lucht in februari !)