Ongelooflijk maar ik schijn hier in Italia nog minder tijd te hebben voor het schrijven van een blogje dan destijds back home (dat dus nu Merana is geworden !) in België.
Ondanks bijna drie weken geen internet, geen gsm, geen televisie, in the middle of nowhere zittende kom ik er niet toe mijn laptop te openen en een tekstje te maken.
Of zou het toch zijn zoals Natascha schreef dat ik mij teveel amuseer buiten en dus eigenlijk wel tijd zou kunnen maken maar er feitelijk geen zin in heb.
Raar toch, als je fulltime in het werk en de stress zit maak je tijd voor een uurtje computerontspanning maar als je midden van de rust in de tuin aan het roefelen bent lijkt een uur binnen achter een scherm wel zeer lang en nutteloos.
Tijd is en blijft dus inderdaad relatief, soms heb je er tekort, soms teveel, afhankelijk van waar en met wie je bent en wat je doet maar vooral afhankelijk van je eigen gevoel, en hier heb ik voor het eerst sinds zeer lang terug het gevoel baas te zijn over mijn eigen tijd, niet enkel mijn ‘werk’tijd maar ook en vooral mijn vrije tijd.
Verbazend leuke ervaring, het kon dus nog, ondanks veertig jaar te zijn, ondanks de ratrace, ondanks de wereld, ondanks alles en iedereen om zelf je dag te mogen en te kunnen invullen, voor 100% zoals je het zelf wil, vermoedelijk een kleine stap voor de mensheid maar een des te grote voor mij.
Time is (back) on my side, yes it is!
(Nicolas)