E dura la vita

Vandaag zijn we voor jullie weer op zoek gegaan naar leuke adresjes vlakbij. Ons buurdorpje Spigno Monferrato is een ontdekking.

Dit dorpje is gebouwd rondom een versterkte burcht (die in de 17de eeuw vernield werd en waarvan je nu nog een resten kan zien) en de parochiekerk Sant’Ambrogio).

Het historisch centrum met zijn smalle steegjes en mooi kerkje is écht wel de moeite voor een wandelingetje. De middeleeuwse San Rocco-brug (te zien in de Italiaanse film “Il diavolo al Pontelungo”) over de Bormida-rivier heeft in het midden van de brug een kapelletje.

En ook heel interessant is Traversa1816. Het jaartal verwijst naar het begin van de wijnproductie van de familie. De pastoor van het dorpje had hen gevraagd om een miswijn te produceren. Maar al gauw merkten ze dat hun wijnen best wel een goede kwaliteit hadden en dus zijn ze begonnen met het kopen van verschillende gronden in Spigno.

Er worden nu ongeveer 40.000 flessen per jaar geproduceerd. Niet heel veel, maar toch is het gamma redelijk uitgebreid.

Wij hebben ons “opgeofferd” en alles geproefd. Van de heerlijke Spumante metodo classico over de elegante witte Monferrato Bianco, de lekkere Rosato Cajarè (wordt geteeld op de oude jachtgebieden van de Italiaanse koning: il re alla caccia) tot de volle rode dolcetto, barbera en nebbiolo. Ondertussen kregen we ook nog lekkere salame en geitenkaas met mostarda. En om te eindigen natuurlijk nog 3 verschillende grappa’s. En het fijne is dat je maar 10 minuutjes naar “huis” moet rijden.

De Monferrato Bianco, gemaakt van de cortese- en favorita-druif, is zonder overdrijven één van de beste witte wijnen die we de afgelopen jaren gedronken hebben.

Sebastiano (wiens moeder een achter-achterkleindochter is van de stichter) is 29 jaar, maar heeft een kennis over wijn en de regio: wij zaten daar met open mond te luisteren. Enfin, ons “werkbezoekje” heeft meer dan 2 uur geduurd. Wij gaan zeker vlug terug voor de overheerlijke wijnen en de interessante verhalen van Sebastiano.

Scroll naar boven