Terug in de tijd – Deel 27: De inbraak

In de loop van de maanden volgend op onze aankoop reisden we diverse malen richting Italië, telkens met onze auto vol. Ook kochten we hier ter plaatse nieuwe “speeltjes” voor Nicolas: een goede kettingzaag en bosmaaier. Levensnoodzakelijk wanneer je de natuur om je heen een beetje in bedwang wilt houden.

Nadat het 2 jaar huis leeg had gestaan en er nooit iets mee gebeurd was, was er eigenlijk geen haar op ons hoofd die rekening had gehouden met het risico op diefstal. Alles zat mooi achter slot en grendel, dus wat kon ermee gebeuren?

2 maanden voor onze definitieve verhuis kregen we helaas hét telefoontje. Een lokale jager had een deur zien openstaan, was rond het huis gelopen en vond het verdacht genoeg om de burgemeester te verwittigen. De dochter van de burgemeester is een goeie vriendin van onze makelaar, die ons op de hoogte bracht van dit vervelende nieuws.

We stapten gelijk in de auto en helaas … Ter plaatse konden we niet anders dan bevestigen wat iedereen al wist. Geen bosmaaier, geen kettingzaag … en ik ben nog altijd een beetje triest als ik er aan denk : geen rode Kitchenaid die we van Nicolas’ moeder cadeau hadden gekregen.

Tot op dat moment hadden de dorpelingen het steeds bij een knikje en een vriendelijke “salve” gehouden in de bar. De volgende ochtend echter kwam iedereen even gedag zeggen tijdens ontbijt en vragen of het echt waar was. Ze vertelden te vrezen dat het iemand lokaal was. Iedereen wist namelijk dat het verkocht was aan buitenlanders, dat wij er soms waren maar nog niet woonden. Een ideaal moment dus om te kijken wat er te pakken viel.

Ze hebben de dader nooit gevonden, maar gelukkig is er sindsdien ook nooit meer ingebroken. We vergeten soms zelfs de deur op slot te doen en de sleutel van de auto te halen.

In het dorp hadden ze minder geluk en is er enkele jaren geleden een periode geweest waar er in diverse huizen is ingebroken terwijl er feestjes waren of mensen naar de kerkdienst gingen. Er zijn dan overal camera’s geïnstalleerd, ook op de weg naar ons huis.

Helaas, ook hier maken dergelijke zaken deel uit van het leven, maar we proberen daar geen rekening mee te houden. Het blijven toch eerder uitzonderingssituaties die onze positieve Italië-ervaringen gelukkig niet beïnvloeden.

Scroll naar boven