Normaal kopen we ons vlees in de Bennet (supermarkt), maar vandaag waren we toevallig in ons buurdorp Spigno Monferrato en dachten we even snel de plaatselijke beenhouwer binnen te wippen voor wat vleeswaren.
Tja, “snel” is een woord dat niet echt past bij wat we er meemaakten, maar het was echt genieten geblazen van het spektakel.
Elk stuk vlees werd secuur afgesneden met een vlijmscherp mes, telkens vergezeld met uitleg over het waarom dat nu net dat stukje vlees het meest geschikt is voor het gerecht dat de koper wil klaarmaken.
Ondertussen werd lustig gebabbeld in het plaatselijk dialect. We vermoeden dat alle weetjes uit het dorp besproken werden, maar gezien we er beiden geen snars van verstaan hebben, is dit giswerk.
Toen het uiteindelijk onze beurt was en we salami bestelden, kregen we als weetje mee dat we altijd een salami moeten kiezen die “uitgekleed” is. Wij natuurlijk met onze mond open kijken naar die mens … Tja, wat moet je je voorstellen bij een salami die uitgekleed is???
Blijkt dat er dus wit op het vel moet liggen, dat zou overtollig vet of zo zijn dat van binnen in de salami naar buiten gekomen is. De vrouw van de beenhouwer zei dat er natuurlijk ook wel salami’s zouden bestaan die dit niet hadden, maar ook goed waren. De blik van haar man sprak boekdelen, “No way” leek hij te denken.
Nicolas vroeg dan of we botten voor de hond konden kopen. “Nee” zei ze, “die krijg je gratis”. Om zeker te zijn dat ze het juiste stukje koos (jaja, ook botjes voor de hond zijn niet allemaal gelijk) wou ze weten wat de grootte was van onze hond.
En op de valreep pikten we ook een uitleg mee dat gehakt om rauw te eten lichter van kleur moet zijn. Hoe je dit bekomt is door de stukjes te kiezen die niet doorbloed zijn. Uiteraard wordt dit gehakt op het moment zelf klaargemaakt, zodat de klant precies ziet wat erin zit.
Je raadt het, we waren niet op 1 2 3 buiten, maar hebben ons voorgenomen om vanaf nu ons vlees niet meer in de Bennet te kopen, maar hier. Dit is een te leuke ervaring + het is toch een stuk echter op die manier hé.
Uiteindelijk, Bennet of Delhaize, da’s toch allemaal een beetje hetzelfde, maar zo’n plaatselijk beenhouwer, die heeft nog een geheel eigen charme.
(Natascha)