In de loop van de maanden volgend op onze aankoop reisden we diverse malen richting Italië, telkens met onze auto vol. Ook kochten we hier ter plaatse nieuwe “speeltjes” voor Nicolas: een goede kettingzaag en bosmaaier. Levensnoodzakelijk wanneer je de natuur om je heen een beetje in bedwang wilt houden. Nadat het 2 jaar huis […]

Om al onze verbouwingen te kunnen realiseren, moesten we én een lening krijgen én subsidies. Vanuit België begon ik mij te verdiepen in alle mogelijke subsidiemaatregelen en wat bleek? Qua timing zaten we perfect. Er kwam net een hele reeks landbouwsubsidiemaatregelen aan in het kader van de PSR 2008 – 2013.Een bijkomend voordeel was dat

Iets wat we leerden tijdens onze jarenlange huizenjacht in Italië is dat aardverschuivingen op verrassend veel plekken gebeuren en dit dus echt iets is waar je rekening mee moet houden. Zo praatten we eens met locals over een bepaald te koop staand huis en zij vertelden ons dat het helemaal niet te koop mocht aangeboden

Tijdens één van onze eerste vakanties in ons nieuwe huis maakten we kennis met de buren verderop op de heuvel. Het woord “buren” heeft hier wel een iets andere betekenis want het dichtstbijzijnde huis ligt op 600 meter van bij ons. Deze Italiaanse buren hadden ons uitgenodigd voor een risotto-lunch. Vol enthousiasme vertelden ze ons

Hoewel we pas in juni gingen verhuizen, probeerden we telkens we op kinderweekend naar Frankrijk gingen ook een paar nachtjes in ons huis eraan te koppelen. Natuurlijk, in een huis met enkel één kapotte houtkachel is “vakantie vieren” in de winter nogal een uitdaging. Ik herinner me dat Indy, onze hond, en ik bijna ruzie

Een week later sla ik de krant open en wat zie ik daar? Een joekel van een foto van ONS huis dat te koop aangeboden wordt als “uniek gelegen loftwoning” . En dat zonder ons op de hoogte te brengen, zonder overeenkomst … Niets. Woedend waren we. Maar uiteindelijk hadden zij geen been om op te

Ons Belgische huis zou in 1 2 3 verkocht geraken voor de prijs die we voor ogen hadden, daar waren we rotsvast van overtuigd, en een makelaar hadden we uiteraard niet nodig. We waren er zo gerust in dat we pas in januari op het gemak begonnen na te denken over de verkoop. In eerste

Slechts een beperkt aantal mensen waren op de hoogte van onze plannen. Enerzijds omdat we allebei als zelfstandigen werkten en we niet wilden dat het zou interfereren met ons professionele leven. Anderzijds ook omdat we de familie die zou achterblijven niet onnodig lang op voorhand wilden alarmeren. Degene die de grootste “slag” zou krijgen van

Nu we eindelijk eigenaars geworden waren van ons Italiaanse droomhuis konden we natuurlijk niet onmiddellijk ons boeltje pakken en wegwezen.Dit was tenslotte geen “Ik Vertrek” aflevering. Al jaren waren we aan het voorbereiden naar 1 januari 2009 en dat bleef onze streefdatum. Maar na de sleuteloverdracht begon het natuurlijk steeds harder te kriebelen. We beseften

En dan was het zo ver, het moment waar we al maanden naar uitkeken. De overdracht van de woning bij de notaris. Omdat de verkopers helemaal uit Duitsland moesten komen, hadden ze ons gevraagd of ze de nacht na de overdracht nog in het huis mochten slapen. Natuurlijk, geen probleem voor ons, wij konden bij