Het is nog steeds winter en dat zullen we ook nog hard voelen als ik de weerberichten mag geloven, en dat niet enkel in Italië. Ook België en Nederland verwachten nog een koudegolf.
Het perfecte moment om langzaam uit te beginnen kijken naar ons volgende toeristisch seizoen, dat dit jaar start met de eerste gasten die aankomen op 31 maart. We weten niet of het ligt aan de publicatie in De Standaard van vorige zomer of dat mensen dit jaar gewoon vroeger reserveren, maar het aantal boekingen die we al ontvangen hebben overtreft alle vorige jaren. Echt ongelooflijk, en niet enkel nieuwe mensen ontdekken ons, we hebben uiteraard ook de vele terugkomers met als record M & C met hun hondje Tuën die hier dit jaar voor de 12de én 13de keer komen … Wij staan er eigenlijk zelf van te kijken, hoe onze terugkomers hier elk jaar opnieuw met volle teugen genieten. Toen we van start gingen met onze agriturismo hadden we dit nooit durven dromen.
Terwijl onze gasten allemaal uitkijken naar hun komende verblijf zijn er deze lente en zomer ook momenten waar wij naar uitkijken:
- Deze winter gingen we aan de slag met onze bovenverdieping en zoals het er nu uitziet zal deze volledig af zijn op het ogenblik dat we het nieuwe seizoen inluiden. Net op tijd, want sinds de start van de werken slapen we in één van de appartementen en dat kan natuurlijk niet meer vanaf april.
- De komst van de “Big Bench” van Merana, die al een paar maanden klaarstaat maar waarvan de inhuldiging pas in april zal plaatsvinden. Helaas, mogen we jullie de kleuren nog niet verklappen, maar je zult er niet naast kunnen kijken. Wie niet weet wat te verwachten van een “Big Bench”, lees dit blogberichtje : https://www.verdita.com/nl/big-bench-piemonte/
- Hoewel wij het al een tijdje zonder spikkel moeten stellen, blijven dalmatiërs toch in mijn hart en ik tel dan ook af naar het moment dat we hier maar liefst 3 dalmaten tegelijk op visite zullen hebben. Gelukkig zijn hun baasjes er ook bij, anders was het meer bang afwachten geweest in plaats van blij aftellen 😉 We zijn ook erg benieuwd hoe Mia het zal vinden, zo’n 3 gekke stippelvriendjes in haar tuin.
- Een terugkerend hoogtepunt is altijd het ogenblik dat onze Blauwe Regen hier in bloei staat, ergens in de loop van april. Voor mijzelf het teken dat de lente echt vertrokken is. Natuurlijk kijken we eveneens uit naar het moment waarop onze lavendel bloeit, al is dat voor Nicolas ook het ogenblik waarop hij serieus aan de slag moet om het onkruid tussen de lavendelplantjes te wieden. Dus, ik vermoed dat hij daar toch iets minder naar uit ziet 🙂
- Zoals elk jaar zijn er natuurlijk de talloze feestjes in onze buurt waar we met plezier naartoe trekken, met als toppertje onze eigen ravioli feesten in Merana. Helaas is één van mijn collega-afruimers onlangs gestorven, waardoor deze feestelijke gelegenheid dit jaar minder vreugdevol zal zijn dan andere jaren. Maar in een dorp waarvan de helft van de inwoners 60plussers zijn, is er jammer genoeg regelmatig een sterfgeval. Gelukkig lijkt de lucht hier in Merana ook erg vruchtbaar te zijn, gezien er de laatste tijd diverse geboortes zijn geweest. Eén familie werkt wel héél hard aan de heropleving van ons dorp, want die zorgden al voor 7 of 8 kinderen (we kunnen niet meer goed volgen) en volgens de geruchten is de volgende al op komst.
En … in juni vieren we dat we hier maar liefst 10 jaar wonen en er nog steeds elke dag van genieten !
(Natascha)